Teveel of te weinig discriminatie bij de politie?

Onlangs heeft een adviseur van de Nationale Politie zijn medewerking aan het korps opgezegd. Hij vindt dat de leiding te weinig actie onderneemt tegen de intimidatie van homo’s, moslims en vrouwen binnen de politie. De korpsleiding predikt diversiteit, aldus adviseur Carel Boers, maar kijkt vervolgens de andere kant op als minderheidsgroepen worden geconfronteerd met pesterijen en andere vormen van grensoverschrijdend gedrag aldus de Volkskrant op 13 juli.

 

Diversiteit en discriminatie hebben een moeizame relatie

Diversiteit en discriminatie hebben een moeizame relatie met elkaar. Van oorsprong is discriminatie een begrip met een neutrale betekenis (zoals nog steeds in de psychologische functieleer). Discriminatie is het vermogen om een onderscheid te maken, zoals in de snelheid waarmee mensen het ene verkeersbord van het andere kunnen onderscheiden. In het maatschappelijk leven heeft de term een negatieve betekenis gekregen.

 

Discriminatie gaat over het herkennen van verschillen

Discriminatie gaat over het herkennen van verschillen. Op zich is er niets mis mee met het herkennen van verschillen. Het is zelfs een noodzakelijke voorwaarde voor een goede samenwerking. Een voetbalelftal met alleen maar aanvallers zal niet succesvol zijn. Het zijn juist de verschillen die zorgen voor een succesvol elftal. Discriminatie is dus positief. Het wordt pas een probleem als men naar gelijkheid streeft. Niemand is gelijk. Gelijkheid zorgt ervoor dat verschillen juist worden genegeerd. Dat iemands unieke kernmerken worden genegeerd om de illusie van gelijkheid in stand te houden.

 

Gelijkheid zorgt ervoor dat niemand zich gezien voelt

 

De politie “discrimineert” niet genoeg

De groep “die denkt gelijk te zijn” sluit anderen, die teveel afwijken uit. Dit om het groepsgevoel, gebaseerd op gelijkheid in stand te houden. Gelijkheid zorgt voor uitsluiting. Als de politie nog meer zou “discrimineren” dan zal de groep “die denkt gelijk te zijn” uit elkaar vallen. Want dan blijkt dat niemand gelijk is. Dat is maar goed ook want in de natuur staat diversiteit voor levendigheid.

 

Gelijkheid zorg voor disharmonie, diversiteit voor harmonie

Breng talenten in kaart

Dit kan worden gerealiseerd door ieders potentieel aan talent in kaart te brengen. Daarmee is de illusie van gelijkheid geëlimineerd. Laat vervolgens iedereen zelf uitpuzzelen, hoe ze het meest succesvol kunnen samenwerken. Ze zullen tot conclusie komen dat het juist de verschillen in talenten zijn die zorgen voor een goed functionerende eenheid. Deze bewustwording zal de behoefte aan pesten verminderen.

 

Het transparant maken van de verschillen en verbinden op de vergelijkbare behoeften zorgt voor saamhorigheid en teamgeest

 

Verbind op de vergelijkbare behoeften

Mijn advies zou zijn; ga nog veel meer discrimineren zodat niemand zich meer gelijk voelt. Er ontstaat dan ruimte om te verbinden op de vergelijkbare behoeften waardoor er samenhorigheidsgevoel ontstaat. Dit legt de basis voor een productieve samenwerking. Gelijkheid zorgt voor discriminatie. Diversiteit zorgt voor verbinding. Vervang gelijkheid door gelijkwaardigheid. Ga meer discrimineren i.p.v. minder. Dan zullen de negatieve uitwassen binnen de politie verdwijnen.